Terug naar: Home
wit vlak
pijl Nieuwste pagina
pijl Archief 2007/2
pijl Archief 2006/2
pijl Archief 2006/1
pijl Archief 2005/2
pijl Archief 2005/1
pijl Archief 2004
wit vlak
pijl

Zoekscherm:


wit vlak

Home » Archief 2007/1


Archief eerste helft 2007
Hier vindt u de logs van januari tot en met juni 2007:

Programma Erfgoed van de Oorlog van start

21 juni 2007


Het Ministerie van VWS heeft 21,6 miljoen euro subsidie beschikbaar gesteld als tijdelijke stimulans voor het behouden en presenteren van belangrijk materiaal uit de Tweede Wereldoorlog.
Gisteren presenteerde staatssecretaris Jet Bussemaker de aanvraagcriteria voor het programma Erfgoed van de Oorlog.

Het programma richt zich vooral op materiaal van instellingen. Dit zijn onder andere foto's, beeld- en geluidsmateriaal, persoonlijke verzamelingen, drukwerk, archieven, maar ook voorwerpen. Materiaal van particulieren kan ook in aanmerking komen voor subsidie, mits dit wordt overgedragen aan een instelling die erfgoed beheert (zoals archieven of musea).

De subsidie is bedoeld voor materiaal uit het Koninkrijk der Nederlanden ten tijde van de Tweede Wereldoorlog, dus inclusief voormalig Nederlands-Indië, Suriname en de Nederlandse Antillen.

Het programma Erfgoed van de Oorlog loopt tot en met 2009.

'Soeka ramee', gemaakt door (de toen 19-jarige) Dé de Meijer(-Thörig) van restjes gevonden draadjes in het bersiap-(vrouwen)kamp Ramee (1945) | Foto: Familiearchief De Meijer
"Soeka ramee", gemaakt door (de toen 19-
jarige) Dé de Meijer(-Thörig) van restjes
gevonden draadjes in het bersiap-(vrouwen)kamp
Ramee (1945)
Klik op de foto voor een groter beeld


ZIE OOK
- "Dit subsidieprogramma is geslaagd als het Indisch Erfgoed wordt veiliggesteld" [Interview met
  deelprojectleider dr Esther Captain; Web document] Pelita 2007 (28 augustus)

Terug naar boven


"Bandung Tempo Dulu" : Autotocht door Bandoeng

24 mei 2007


Terug naar boven


"Old Jakarta" : Betawi fan froeher

23 april 2007


Terug naar boven


Zeffry Alkatiri: stadsdichter van Jakarta

21 april 2007


De dichtbundel 'Dari Batavia sampai Jakarta, 1616-1999' van Zeffry J. Alkatiri (Jakarta, 1960) was bedoeld als cadeau voor Jakarta, de stad die in 1999 zijn 472e verjaardag vierde. Tijdgebrek en problemen van technische aard verhinderde echter een feestelijke afronding.

Titelblad 'Dari Batavia sampai Jakarta, 1616-1999 / Zeffry J. Alkatiri' | Scan: Adrienne Zuiderweg

Klik voor een groter beeld

Een jaar later schudde de auteur het stof van de pagina's en zond het manuscript naar de organisatoren van de wedstrijd 'De beste dichtbundel 1998-2000', en won. Het dichterschap van Zeffry Alkatiri was in een klap gevestigd.

Lie Hua (Docent Engels aan de Universitas Negeri Jakarta) heeft een referaat geschreven van Alkatiri's dichtbundel. De beschikbaarheid in Nederland is mij onbekend, maar het is in ieder geval te leen bij de KITLV-bibliotheek en de Universiteits­bibliotheek Leiden. Indonesië-gangers kunnen het werk beter dáár kopen: de officiële prijs is zo'n 14.000 rupiah (maar liefst € 1,13).

Zeffry Alkatiri tijdens Winternachten 2007 | Foto: Serge Ligtenberg/Winternachten

Zeffry Alkatiri | Foto: S. Ligtenberg/Winternachten

Op 11 januari 2007 las Alkatiri enkele gedichten voor tijdens Winternachten (het jaarlijks internationaal literatuurfestival in 's Gravenhage) waaronder Lorong Waktu, over het treinstation van Tanjung Priok. Dit gedicht geeft - vind ik - een prachtig tijdsbeeld. Een fragment:

Para Meneer muda mengenakan jas Gatsby dan topi / Berkacak pinggang / Mengunggu gerbong datang / Sesekali memainkan payung bertongkat panjang / Mirip tokoh film gagu.

Meneren in Gatsby jassen en met hoeden / Met de handen in de zij / Wachten op de wagon / Van tijd tot tijd spelend met hun lange paraplu's / Een scène uit een stomme film. [Vert.: Marije Plomp]


De tijdens Winternachten 2007 voorgedragen gedichten zijn, met vertalingen in het Nederlands door Els Bogaerts en Marije Plomp, weergegeven op de NIOD-themawebsite Van Indië tot Indonesië.

LITERATUUR
- Dari Batavia sampai Jakarta, 1616-1999 : peristiwa sejarah dan kebudayaan Betawi-Jakarta dalam
  sajak = From Batavia to Jakarta 1616-1999: Betawi-Jakarta historical and cultural events in verse /
  Zeffry J. Alkatiri ; penyelia akhir: Ita Dian Novita. - Magelang : Indonesiatera, 2001. - X, 98 p; 21 cm
  Eerste prijswinnaar beste dichtbundel Dewan Kesenian Jakarta in 2000.
  ISBN 979-937540-1; ISBN-13 978-9-799375-40-7


Berkat: Adrienne Zuiderweg

Terug naar boven


Habibie: "Stoute islamieten, die heb je overal"

18 april 2007


Afgelopen zondagochtend, 15 april, interviewde Harry Mens de Indonesische ambassadeur mr. Junus Effendi Habibie in het programma Business Class, dat werd uitgezonden om 11:00 uur op RTL 7.

Junus Effendie Habibie in Business Class | screendump

Deze uitzending is te bekijken via RTL Gemist (Windows Media Player; lengte: 12:34 [Start: 0:55:53 - Eind: 1:08:30]).

Mens sprak met Habibie over de relatie tussen Nederland en Indonesië. Het land dat met haar 18.108 eilanden qua uitgestrektheid op de kaart van Europa past en met 220 miljoen inwoners, waarvan 90% moslim en 10% protestanten, katholieken, hindoes en boeddhisten.

Lees hier het hele interview.
Mensen die geïnteresseerd zijn in de combinatie business en Indonesië kunnen op zondag 22 april 2007 ook hun hart ophalen bij de vierde themabijeenkomst op het landgoed Bronbeek te Arnhem.

Deze bijeenkomst, getiteld 'Werken en zakendoen in het voormalige Nederlands-Indië en Indonesië, door sprekers belicht vanuit historisch en hedendaags perspectief', wordt georganiseerd door de stichting Kumpulan Bronbeek en de werkgroep Indisch Erfgoed Apeldoorn.

Zie voor meer informatie over de lezingen, locatie, tijd en kosten mijn log van 6 december 2006.

Terug naar boven


Semata-mata di HEMA

16 april 2007


Even iets héél anders, ... Bij de HEMA is tegenwoordig steeds meer te krijgen. Via hun website kan men gas en elektriciteit krijgen, verzekeringen afsluiten, vakanties boeken en online cursussen volgen! Zo zou ik mijn broer mooi de loef af kunnen steken met een cursus digitale fotografie, of mijn muzikaliteit verbeteren met gitaar voor beginners.

Interessanter in dit kader is toch de cursus Indonesisch voor beginners. Kost (bijna) nèks: € 14,95 voor 19 lessen.

Kan dat wel wat zijn? Ach, de cursus is duidelijk bedoeld voor de toerist die in Indonesië een paar zinnen wil kunnen zeggen en kan tellen. De lesstof gaat niet veel verder dan die in de Wat & hoe-boekjes, maar is door de opzet als slideshow wat 'interactiever' en met de geluidfragmenten kan aan de uitspraak worden gewerkt.

HEMA rookworst

Iets wat mij doet denken aan de sketch uit de Late Late Lien show met totok Alice (Trudy Labij) en de indische neefjes van Tante Lien (Robert Kreis en Coen Pronk): "Die mensen van daar noemen dat kelépon." "Nee, die mensen van daar noemen dat k'lepón!"

Terug naar boven


Unieke foto's van treinkaping bij De Punt gepubliceerd

15 april 2007


Emile Groen kreeg als 22-jarige dienstplichtige militair als eerste (en enige) de mogelijkheid foto's te maken van de treinkaping bij De Punt in mei-juni 1977. Een aantal van zijn foto's is te zien op de website van het Nederlands Dagblad.

Groen was ingedeeld bij de Leger Film en Fotodienst (LFFD), hetgeen hem als hobbyfotograaf goed uit kwam. Zijn werk, bestaande uit het maken van pasfoto's en fotoreportages, was niet bepaald spannend.

Foto's van de Treinkaping bij De Punt in het Nederlands Dagblad | Foto: GPD/Emile Groen
Klik op de foto's voor een groter beeld

Dit veranderde toen hij opdracht kreeg foto's te maken van de al drie weken durende treinkaping, waar het leger een einde aan wilde maken. De eerste ochtend erna vielen de mariniers de trein al aan. Groen schoot zijn rolletjes vol, maar werd afgeraden de trein in te gaan. Bij de operatie werden twee gijzelaars en zes gijzelnemers gedood; Groen had daar toen nog geen weet van.
De rolletjes moesten worden ingeleverd bij de mariniers, en Groen kreeg - vanwege de gevoeligheden - een publicatieverbod. Wel maakte Groen vooraf stiekem enkele afdrukken, die dertig jaar lang in een la zijn verstopt. Gisteren werden deze foto's gepubliceerd in het Nederlands Dagblad.

BRON
- van Lierop T. Legerfotograaf stond vooraan bij treinkaping [Web document] Nederlands Dagblad 2007 (14
  april)

ZIE OOK
1. van de Laar I. Overlevende van treinkaping oog in oog met unieke foto's [Video fragment; lengte:
    3:03] Omroep Brabant 2007 (17 april)
2. van de Laar I. Gesprek met Emile Groen [Audio fragment; lengte: 3:20] Omroep Brabant 2007
    (17 april)

Zie ook NPS-documentaire "Eiland van mijn vader" over de Molukse vrijheidsstrijd.

Terug naar boven


Wijzigingen op Indo Inside

13 april 2007


Om de 'vindbaarheid' van de onderwerpen op Indo Inside te verbeteren, heb ik een aantal logs verplaatst naar twee nieuwe onderdelen: bij Activiteiten zijn alle culturele activiteiten terug te vinden, zoals lezingen en tentoonstellingen, en in het onderdeel Radio en TV staan interessante programma's vermeld die op de Nederlandse radio en televisie zijn te horen.

Terug naar boven


Mahandis Yoanata

4 april 2007


Via een linktip van Indisch Erfgoed Apeldoorn kwam ik op My Odyssey, het weblog van Mahandis Yoanata. Deze 29-jarige in Jakarta wonende econoom is violist en kunstliefhebber en heeft een erg mooie website gemaakt over de geschiedenis van Indonesië met veel foto's. De teksten zijn voornamelijk in het Engels, soms in het Bahasa Indonesia.

Een bijzonder juweeltje op zijn site is een video van Batavia en omgeving uit 1919! In anderhalve minuut komen 90 jaar oude beelden voorbij van Toko Tiga in Pancoran-Glodok (het Chinatown van Jakarta), de Mollenvliet, de Harmonie en de treinbrug in Matraman.

'Batavia in 1919' is ook te downloaden als WMV (2,7 Mb)
Op de contactenpagina van Yoanata staan links naar collega-loggers, waaronder de weblog van Priambodo Prayitno (alias djawatempodoeloe) met een collectie fraaie oude foto's en ansichtkaarten uit Java.

Terug naar boven


Indonesische overheid faalt bij de uitbuiting van huishoudelijke hulpen

23 maart 2007


Volgens een nieuw rapport van Amnesty International worden de huishoudelijke hulpen in Indonesië worden geconfronteerd met ingehouden lonen, werkdagen tot wel 22 uur, lijfstraffen, seksueel geweld en gedwongen beperkingen. De pogingen van de overheid het probleem aan te pakken schieten te kort, waardoor miljoenen vrouwen slachtoffer blijven van werkgevers die misbruik van hen maken.
"De huishoudelijke hulpen hebben, net als ieder ander mens, rechten - met inbegrip van het recht vrij te zijn van geweld, het recht om te kunnen rusten en het recht op een adequaat loon. De overheid slaagt er momenteel niet in deze rechten te beschermen", zei Natalie Hill, onderdirecteur Azië bij Amnesty International.

De ongeveer 2,6 miljoen huishoudelijke hulpen in Indonesië worden over het algemeen beschouwd als tweederangsburgers. De meesten zijn vrouwen of meisjes die al beginnen met werken als zij twaalf of dertien zijn.

"Ik maakte het huis schoon, kookte, veegde de vloer, en zorgde voor de kinderen, ... elke dag van vijf uur 's morgens tot middernacht, ... [Mijn werkgever] gooide heet water over mij heen toen zij boos werd, ... Zij gooide ook de boiler tegen mij aan, ... Ik kon alleen naar buiten als ik de kleren aan de drooglijn moest hangen, ... één keer per week, ... [Ik sliep] in de keuken, ... zonder matras, ... enkel op de vloer. Mijn werkgever sloot mij [elke avond] op in de ruimte, ... Ik kon 's nachts niet naar de badkamer."
Ratna, die begon te werken als hulp in de huishouding toen zij 13 jaar oud was.

Ook de overheid discrimineert hen, door hen uit te sluiten van rechtsbescherming die andere werknemers wel hebben. Hierdoor wordt de hand gelicht met eerlijke betaling en reële arbeidstijden. Een veelbelovende ontwikkeling was wel dat de overheid in juni 2006 een wetsontwerp ingediend heeft over de huishoudelijke hulpen, maar Amnesty International vreest dat de fundamentele arbeidsrechten - zoals duidelijk bepaalde dagelijkse werkuren en rustperiodes en het minimumloon - hier niet in zijn opgenomen.

Advertentie uit de Haagsche Courant[?], 1938 | Bron: Ruud Abeln

Een 'Wet tegen huiselijk geweld' is nog niet geheel ingevoerd en de meeste mensen zijn zich er niet van bewust dat deze wet (ook) op huishoudelijke hulpen van toepassing is.

Hill: "De overheid moet stoppen huishoudelijke hulpen als inferieur te zien en hen dezelfde rechtsbescherming geven als andere werknemers. Daarnaast moet de overheid ook de politie, rechtbanken, werkgevers en uitzendbureaus wijzen op het feit dat geweld tegen huishoudelijke hulpen een misdaad is".

Amnesty International dringt bij de Indonesische overheid aan er voor te zorgen dat de huishoudelijke hulpen niet minder bescherming krijgen dan andere werknemers.
BRON
- Indonesia: Government failing exploited domestic workers [Web document] Persbericht
   Amnesty International
2007; (14 februari)

LITERATUUR
- Exploitation and abuse: the plight of women domestic workers [Web document] Amnesty
   International
2007; (14 februari)


Berkat: Bas de Meijer

Terug naar boven


Banjir in Jakarta (2)

7 februari 2007


Vanuit Cianjur ontving ik weer bericht van mijn uit Jakarta gevluchte familie.

Verteld wordt dat Jakarta elk jaar een banjir krijgt. Normaal kon mijn neef deze nog tegen houden met drie pompen, maar om de vijf jaar komt er een hele zware overstroming (zoals in 2002). De vloeren in het huis zijn daarom, net als bij de buren, drie jaar geleden verhoogd met 30 cm; enkele kamers met 50 cm. Verder ophogen kon niet, omdat het plafond anders te laag werd.
Dat de banjir van 2007 zo hoog zou worden, had niemand gedacht. In het huis van mijn familie kwam het water tot 50 cm hoogte in de kamer. Veertig procent van Jakarta ligt onder zeeniveau, maar - zoals mijn neef schrijft - Jakarta heeft niet het drainagesysteem dat Nederland heeft.

Mijn neef wordt ook "erg bingung" als hij beseft dat hij het huis in Jakarta Sunter totaal moet renoveren: het hele dak moet omhoog en de hele vloer moet mogelijk nog een meter hoger. De buurvrouw was voor 200 miljoen rupiah (€ 17.000) al aan een verbouwing begonnen, maar was nog niet klaar voor de vloed.

Banjir | Foto: Fam. Helling
De weg en het erf

Als je een fort hebt gemaakt van het huis, dan blijf je weliswaar droog tijdens een extreme overstroming, maar dat is weinig zinvol als er door de overstroming geen water, telefoon, electriciteit en zelfs geen groentenboer of winkel open is om inkopen te doen. Dan blijft vertrekken naar de bergen waar het droog is en nog genoeg voedsel verkrijgbaar is de enige optie.

Verhuizen is voor mijn familie ook geen optie, omdat zij leven van de klanten van hun eethuis. Zij zorgen voor de oudedagsvoorziening omdat er geen pensioenregelingen zijn.

Vanuit Jakarta kwam het bericht dat het water al wat gezakt is. Er staat nu nog wel 20 cm water in het huis. Zodra de waterleiding weer aangesloten is gaat mijn familie weer terug, en kan de schade goed worden opgenomen.

Zie ook: Banjir in Jakarta (1) en de nieuwsberichten.

Terug naar boven


Duizend dagen Indië

6 februari 2007


In april 2007* verschijnt het boek Duizend dagen Indië, gebaseerd op de dagboekverhalen van Jan van Trigt, die in de periode 1945-1948 in Nederlands-Indië vocht met het 8e bataljon Stoottroepen.

Duizend dagen Indië | Vormgeving: Aspekt Graphics, gouache: Legong danseres, door Gerard Pieter Adolfs (1898-1968) © Eveline Borntraeger-Stoll

Tijdens de oorlogsjaren in Nederland was Van Trigt ondergedoken om aan tewerkstelling in Duitsland te ontkomen. Hij raakte betrokken bij het verzet en werd lid van de Binnenlandse Strijdkrachten. Hij meldde zich aan als oorlogsvrijwilliger, om als 22 jarige, via Engeland en Singapore naar Sulawesi, Bali en Sumatra te trekken. Een reis die uiteindelijk bijna drie jaar zou duren.

Van Trigt zette vanaf zijn vertrek uit Nederland zijn ervaringen op papier en hield dat vol tot hij terug was, thuis in Rotterdam.

Hij beschreef de reis op de overvolle Alcantara, de verschillende karakters van de mannen, de kameraadschap, zijn contacten met de indische en Indonesische bevolking, de slag om Palembang en de Eerste Politionele Actie op indringende wijze.
Zijn persoonlijke belevenissen, het wachten en de verveling, de grote en kleine triomfen en frustraties en het drama van de dekolonisatie wisselen elkaar voortdurend af.
'Duizend dagen Indië' is een openhartig dagboek, geschreven zonder blad voor de mond.
Het boek is bewerkt door Inge Wolters-van Trigt (dochter van Jan van Trigt) en Tom Visser en wordt uitgegeven bij Uitgeverij ASPEKt.

Op de gelijknamige website Duizend dagen Indië is meer informatie terug te vinden en zijn ook foto's te zien die niet in het boek zijn afgedrukt.

Op de foto hiernaast staat Jan van Trigt, als tweede van rechts, met enkele kameraden van het 8e bataljon van het Regiment Stoottroepen (RG8). De foto is genomen op Bali in september 1946.

8e bataljon van het Regiment Stoottroepen, Bali, september 1946; tweede van rechts: Jan van Trigt | Foto: Inge Wolters-van Trigt/Tom Visser
Klik voor een groter beeld

Het boek is onder andere te bestellen bij de Selexyz boekhandels (klik op 'meer info').

* Update: Het boek is inmiddels verschenen. Op 27 april aanstaande wordt in het OorlogsVerzetsMuseum te Rotterdam het officiële eerste exemplaar van het boek overhandigd aan Jan Hillebrand, broer van Evert Hillebrand die met Jan van Trigt bij de Stoottroepen diende, maar in 1948 op Bali sneuvelde.

LITERATUUR
- Duizend dagen Indië : het dagboek van Jan van Trigt 1945-1948 / Inge Wolters-van Trigt en Tom
  Visser (bew.); met een inl. van Stef Scagliola. - Soesterberg : ASPEKt, 2007. - 403 p. : foto's ; 24 cm
  Met woordenlijst en namenlijst.
  ISBN 90-5911-513-9; ISBN-13 978-90-5911-513-2 (€ 24,95)


Zie ook de Boekenkast voor een uitgebreide beschrijving.

Berkat: Tom Visser

Terug naar boven


Banjir in Jakarta (1)

5 februari 2007


Dat Jakarta voor driekwart onder water staat, zal niemand inmiddels zijn ontgaan. Op dit ogenblik stapelen de nieuwsberichten zich op.

Banjir | Foto: Fam. Helling
Tante Mien

Tussen de 'algemene' berichten, foto's en video's ontving ik in mijn mailbox ook berichten van mijn keluarga luar negeri.

Eerst een mail van mijn achternicht, nog met een redelijk jolige ondertoon: "Disini kabarnya baik sekali; sebentar lagi sepertinya kami mau berlayar" (Hier zou je zeggen dat het goed gaat; wij kunnen op dit moment bijvoorbeeld zeilen).

Dat was afgelopen vrijdag, toen het water setinggi lutut (op kniehoogte) stond.

Banjir | Foto: Fam. Helling
Setinggi lutut ...

De hele familie was toen al naar de bovenste kamer verplaatst. Het toilet beneden is onbereikbaar geworden, de meubels drijvend of gezonken, het restaurant en cateringbedrijf van mijn neef en zijn vrouw onbruikbaar, alle koelingen en vriezers kapot; het voedsel bedorven.

Banjir | Foto: Fam. Helling
De woonkamer

Omdat het water bleef stijgen is de hele familie vandaag uit Jakarta gevlucht.
Een uur voordat de onbegaanbaar geworden tolweg gesloten werd, konden zij met twee taxi's naar Cibinong / Bogor rijden.

Banjir | Foto: Fam. Helling
Het restaurant

Van daar uit zijn zij met een auto naar Cianjur gegaan, waar zij een week of twee denken te moeten bivakkeren bij familie.

Het huis wordt thans bewaakt door een medewerker van het restaurant, die in de bovenste kamer bivakkeert.

Zie ook: Banjir in Jakarta (2) en de nieuwsberichten.

Terug naar boven


De Sulawesistraat

8 januari 2007


Indische buurt (Amersfoort) | Bron: AND

Columnist Rob Schouten schreef een stukje over de naamgevingen van straatnamen, met name in de 'Indische buurten' die in enkele Nederlandse plaatsen bestaan.
Moeten de Celebesstraat, Borneostraat of het Buitenzorgplein worden hernoemd naar respectievelijk Sulawesistraat, Kalimantanstraat en Bogorplein? Lees zijn colum De Sulawesistraat in Trouw.
BRON:
- Schouten R. De Sulawesistraat [Web document] Trouw 2007 (8 januari)

Terug naar boven


Naar het archief 2006/2


wit vlak
© F. de Meijer 2001 -